Üretim araçlarına sahip olan üretilecek olan üzerinde de söz sahibidir der Marx. Üretimin “kim için, ne amaçla” yapılacağına üretim araçlarına sahip olan karar verir bu da üretilecek olana genel şeklini verir. Sanatsal üretimi gerçekleştirenler sanatçılar olsa da var olan yaşam biçimi içinde üretimi “ne amaçla” yapacakları konusuna odaklanmamız gerekiyor. Ekonomik kaygıların sanatçılar adına her geçen gün daha da önemli bir etki alanı yaratması hatta pandemiyle birlikte hayatımızın tek gerçeği haline gelmesi sanatsal üretimin ticari kaygılara göre yapılması için baskıyı her geçen gün arttırıyor. Sanatçıların sanat amacından uzaklaşarak ticari kaygıyla üretim yapmasına sebep olan bu baskı sanatın hayat ile kurduğu bağın her geçen gün kopmasına, dolayısıyla sanatın yabancılaşmasına sebep oluyor.

Peki bu yabancılaşmadan nasıl kurtulabiliriz? “Sanat ve Yabancılaşma” etkinliğinde Baran Doğan ile Ayça Dağılgan moderatörlüğünde 14 Mart Pazar günü saat 20.00’de konuşmak üzere sizleri davet ediyoruz.